Chardonnay Venezia Giulia Igt 2022 - Jermann

Opis

Historyczny producent wina : winnica Jermann powstała w 1881 roku, łącząc pasję i dalekowzroczność rodziny słoweńskiego pochodzenia, wychowanej w austriackich winnicach i przybyłej do Villanova di Farra, w prowincji Gorizia.

W ciągu kilku lat członkowie rodziny stali się właścicielami winnic , a w latach siedemdziesiątych Silvio Jermann poprowadził rodzinną winiarnię na szczyt włoskiej i światowej jakości.

To Chardonnay ma intensywnie słomkowy kolor z zielonkawymi odcieniami. Nos intensywny z nutami banana, złotego jabłka, brzoskwini i owoców cytrusowych, rumianku, białych kwiatów oraz dzikich ziół i siana. Na podniebieniu miękkie, otulające i owocowe, o średniej strukturze z końcową świeżą kwasowością.

Dlaczego warto to pić

Ponieważ Chardonnay nigdy nie jest odrzucane!

I dlaczego Jermann stworzył całą winiarnię opartą na jakości i pasji: i wiecie co? Obie te cechy doskonale odzwierciedlają się w tym winie! Krótko mówiąc, nie można tego przegapić.

Kiedy odkorkować

Odpowiednią kombinacją, aby cieszyć się maksymalną ekspresją tego Chardonnay, jest ryba!

Jeśli organizujesz romantyczną kolację z przystawkami rybnymi, świeżymi serami i pierwszymi daniami z owoców morza, ta butelka jest zdecydowanie koniecznością.

Jak to pić

Lubimy pić Chardonnay w temperaturze około 10°C.

Winifikacja i uszlachetnianie

Zbiór odbywa się ręcznie, gdy winogrona osiągną optymalną dojrzałość . Winifikacja odbywa się tradycyjnie w kolorze białym w stali nierdzewnej, gdzie wino odpoczywa przez kilka miesięcy na drobnym osadzie nawet pod koniec fermentacji alkoholowej . Po butelkowaniu wino leżakuje jeszcze kilka miesięcy, zanim trafi na rynek.

Terytorium

Winnice rieslinga wykorzystywane do produkcji tego wina cieszą się zróżnicowaną ekspozycją, od południowego wschodu do północnego zachodu, w winnicach posiadłości Villanova w Farra d'Isonzo.

Gleba

Przeważający margiel i piaskowiec należący do formacji fliszioidalnej epoki eocenu, które dają początek skalistemu podłożu, które przekształca się, tworząc „ponca” charakterystyczną dla obszaru Collio.